قسمت دوم
دماوند خاموش سخن نمی گوید
به مناسبت سی تیر ماه ۱۳۸۷که قله دماوند به عنوان اثر ملی ثبت شد
قسمت دوم
چه اصرار و پافشاری در اعزام گروهها وقشوم کشی عظیم مردم به مناطق کوهستانی را داریم ؟,بدون شک تصمیم گیری احساسی و اصرا ورزیدن برای دستیابی به آمال و آرزوهای دست نیافتنی خود شاید با ذات و ساختار درونی کوهستان سازگارنبوده و نیز طبیعت حوصله و تحمل این همه تخریب را نداشته باشد, لذا با مصلحت اندیشی و پرهیز از سلیقه و انگیزه های فردی باید نسبت به توقعات خود تجدید نظر کرده و خواسته های بجا و نابجای خود را به نقد بکشیم , .متاسفانه زندگی صنعتی گاهی فرهنگ ناهنجاری را به همراه دارد وبه بهانه نیاز بخش زیادی از ارزشهای ملی ومیراث ماندگار مارا به تاراج برده و گاها با تنوع طلبی و زیاده خواهی برخی پیمانکاران ونهادها با فشار و توجیهات مزورانه در حاشیه و بخش های بزرگی از قله دماوند با احداث جاده سازی و تاسیس معادن پوکه و ماسه ونیز بهره برداری های دیگر مشغول بوده و با اصرار و ترفندهای زیرکانه نسبت به رضایت و جلب ارگانها و سازمانهای محلی جهت حمایت و همکاری با طرحهای سودجویانه خود تلاش می کنند , کاوش های متعدد دانشگاها وموسسات پژوهشی بی نام و نشان همگی حاکی از شناسایی وبهره برداری از معادن و تجارت در حاشیه این قله می باشد٫ جاده سازی به بهانه های مختلف در اطراف و کمر بند دماوند روز بروز توسعه یافته و مسیر خود را به طرف ارتفاع ادامه می دهد, ایجاد راهای فرعی در حاشیه مسیرهای اصلی از جانب رهگذران و کوهنوردان بسرعت در حال گسترش است ,هزاران راس دام وگوسفند در دامنه های دماوند به چرا مشغول بوده و روز بروز فرسایش خاک و تنوع گیاهی در حال آسیب پذیری است و متاسفانه طبیعت فرصتی برای باز سازی و ترمیم ندارد. همچنین بخشی از تخریب دانسته وندانسته توسط دامداران و عشایر منطقه با توجیهات و بهانه های مختلف انجام می گیرد و نیز از طرفی بومیان منطقه بخش های از ورودیها و دامنه های دماوند را به انحصار خود گرفته و با شیوه های کاسبکارانه از آن بهره برداری می کنند, دماوند به عنوان میراث تاریخ این مرزو بوم متعلق به همه وتعلق خاطربه دماوند حق جامعه و مردم ایران است . بی مهری آدمیان و خاطرات وتلخ وشیرین از روزگاران گذشته تا کنون رنج نامه ایست ناگشوده که در پیکره آتشگون دماوند همچون رازی پنهان و او باسکوتی مهربانانه سخن نمی گوید.
سر اندر ثریا یکی کوه دید که گفتی ستاره بخواهد کشید فردوسی
خوشبختانه چندسالی علاقه مندان و جامعه کوهنوردی بخاطر گرامیداشت روز ملی دماوند و قصد معرفی این قله به جهانیان وگزینش دماوند به عنوان اثر ملی تلاشها و اقدامات ارزنده ای را انجام داده اندو دراین زمینه پیشرفت های نیز شده است ,بدون تردید یاد آوری این مقاله به قصد سفسته و اهانت به کسی نبوده بلکه دلنگرانی و واقیعت های جامعه در حال توسعه می باشد که پیشگیری وکنترل عاقلانه آن غیر ممکن نیست از اینرو لازم است متولیان ذی ربط بخصوص کارشناسان فدراسیون کوهنوردی با همکاری دیگر نهادها بدون اغماض و پرهیز ازسیاست جانبدارانه نسبت به حفظ وحراست از این میراث ملی تلاش بیشتری نمایند, شایدطرحهای پیشگیرا نه اصولی وکارشناسی شده در راستای جلب رضایت همگان نباشد, اما پیشبرد اقدامات اساسی برای رسیدن به یک هدف ملی نیازمند همکاری و مشارکت همگان خواهد بود
link
ابراهیم فرجی پور تیرماه ۹۹
