-
- نشان دکتر علی اکبر صارمی (مسئولیتهای اجتماعی 1399)
بیشک و با قطعیت میتوان فرامرز پارسی را یکی از تاثیرگذارترین، فعالترین و دلسوزترین فعالان در عرصهی معماری و مرمت دانست که با اخلاق حرفهای و عمومی و با سعی و تلاش خود و همکارانش جریانی بسیار پویا و نو از سالیان بسیار دور آغاز کردند.
-
بیشک و با قطعیت میتوان فرامرز پارسی را یکی از تاثیرگذارترین، فعالترین و دلسوزترین فعالان در عرصهی معماری و مرمت دانست که با اخلاق حرفهای و عمومی و با سعی و تلاش خود و همکارانش جریانی بسیار پویا و نو از سالیان بسیار دور آغاز کردند.
فرامرز پارسی، از سردمداران عرصهی معماری و مرمت کشور است که توجه به معماری انساندوستانه و زمینهگرا از اولویتهای طراحی او است. فرامرز پارسی پس از دریافت نشان دکتر علاکبر صارمی (مسئولیتهای اجتماعی) در سال 1399به دلیل فعالیتهای بیدریغ و شبانهروزی وی در زمینهی معماری انساندوستانه و عامالمنفعه، در سال 1400 پس از نظرسنجی از جامعهی معماری و بررسی نظرات و همچنین بررسی فعالیت معماران کشور توسط بخش تحقیق و توسعهی هنرمعماری در طول سالها، هفتمین نشان معمار سال ایران (1400) به ایشان اهدا گردید.
او که در ابتدا به نقاشی علاقهمند بوده و معماری را به عنوان نزدیکترین رشته به نقاشی انتخاب کرده بود، در اوایل تحصیل در رشتهی معماری، گرایش چندانی به حوزهی مرمت نداشت. پارسی در این باره میگوید: «ترم دوم، قرار شد برای یکی از دروس، بنایی قدیمی را رولووه کنیم. در آن زمان به دوست خود، بهروز منصوری که در حال حاضر شریک من است، پیشنهاد کردم که برای این کار تاریخانهی دامغان را انتخاب کنیم زیرا در دامغان فامیلهایی از اقوام مادری بودند که میتوانستیم شب را نزد آنها بمانیم. این بنا در عین سادگی آنچنان تکاندهنده و تاثیرگذار بود که باعث شد پس از بازدید مسیر من عوض شود و به مرمت و احیای بناهای تاریخی علاقمند شوم. پس از آن به دیدن چند خانهی قدیمی، بقعهی پیر علمدار و بناهایی دیگر رفتم. از آن به بعد بود که به این فکر کردم این معماری چیست که بعد از این همه سال هنوز هم میتواند تاثیرگذار باشد.» در ترم بعد، دکتر مرادی یکی از اساتید دانشگاه که فرامرز پارسی با او درسی را میگذرانده، اعلام میکند که در پروژهی مرمت بازار زنجان، به چند نیروی کار نیاز دارد و به دانشجویان پیشنهاد کار دادند و پارسی یکی از افرادی بود که از آن پیشنهاد استقبال کرد. او میگوید: «من فکر کردم فقط با مشاهده و عکاسی از این آثار نمیتوان با معماری آنها آشنا شد و بهترین راه فهمیدن معماری این بناها مرمت آنها است. مرمت برای من به این منظور بود که زبان معماری را یاد بگیرم و با تمام ابعاد آن آشنا شوم.» او معتقد است که معماری و مرمت مسائل جدایی نیستند و مرمت ژانری از معماری در کنار دیگر ژانرهاست چرا که در عرصهی مرمت نیز مداخله صورت میگیرد و حتی از دیگر حوزهها نیز پیچیدهتر است. شاید این حوزه نتواند برای کاربریهای بیمارستان و فرودگاه مناسب باشد و از آن استفاده شود ولی برای ساخت خانهها، هتلها و مساجد بسیار کارآمد است. فرامرز پارسی میگوید: «بعدها در دفتر دکتر مرادی متوجه شدم همانطور که معماری و شهرسازی از یکدیگر جدا نیستند مرمت تک بنا با مرمت بافت شهر نیز متفاوت نیست.» اولین مواجههی پارسی با مرمت بافتها حدود 30 سال پیش در روستای نایین بود که اتفاقی طی مسافرتی به این روستا رسیده و جوانی از اهالی همان روستا، به راهنمایی و شرح اطلاعات روستا میپرداخته. او توضیح داده با اینکه در آنجا به دنیا نیامده است اما او و دیگر جوانان علاقهی زیادی به روستا دارند و تمایل دارند که بافت روستا حفظ شود و در آنجا بود که مرمت بافت نایین با کمک فرامرز پارسی و دانشجویان آغاز گردید.– بیش از سی سال فعالیت مداوم و پیگیر در عرصهی احیا و مـرمت
– تعهد و اخلاق عمومی و حرفهای در جامعهی معماری و مرمت کشور.
– رویکرد معماری انساندوستانه و زمینهگرا، احترام و ایجاد تعامل معماری با جامعه و مردم، سعی و تلاش در باززندهسازی روستاهای کشور، طرح و راهحلهای سلامت عمومی و همچنین طرح راههای درآمدزایی اهالی و برگشت آنان به روستاها.
– تلاش در عرصهی مرمت بناها و بافتهای تاریخی شهری و روستایی در سطح ملی.
– مطالعهی جامع و شناسایی بافتهای ارزشمند روستاهای کشور با رویکردی نو.
– آموزش جامعهی روستاها از جمله جوانان در راستای احیای ارزشهای فرهنگی و معماری از جمله مرمت و احیای بافت تاریخی روستای اصفهک با برنامهریزی منسجم و مشارکت دانشجویان و جامعهی محلی و همچنین طرح زیرساختهای بهداشتی روستای نایبند و…
– مداومت، پیگیری و استمرار فعالیت در عرصهی آموزش دانشجویان با حفظ کیفیت و ارتقای آن در طی سالیان گذشته تاکنون.
– ایده و پیشنهاد طرح حفظ پادگانها و میراث نظامی به امرای ارتش.
– ایدهی اولیه، انجام مطالعات و مستندنگاری برای ثبت جهانی میراث صنعتی کشور، راهآهن سراسری ایران
و …
منبع :پایگاه خبری هنرمعماری آنلاین